بار دیگر بلوایی به پا شد و گویی در کشوری اروپایی قران را آتش زده اند. این رفتارها مسبوق به سابقه است و مثلا در گذشته کاریکاتور پیامبر گرامی اسلام را کشیدند. در این نوشتار موضع خود را بیان می کنم، چه از منظر مورد تهاجم واقع شده و چه از منظر مهاجم یعنی طرف غربی.
از منظر یک مسلمان، و همچنین از منظر یک مسیحی یا ملحد، من پایبند به قاعده زرین اخلاق هستم. این قاعده یکی از زیر بنایی ترین باورهای من است. من در این نوشتار بر اساس این قاعده موضع و رفتار خود را توضیح می دهم.
از منظر یک مسلمان، من تصور می کنم که آیا یک هندو حق دارد مسلمانان را برای کشتن گاو و خوردن گوشت گاو توبیخ کند و یا حتی بکشد؟ آری می دانم هندوها، اگر زورشان برسد، زنده به گور هم کرده اند و این را در سفر ترامپ به هند دیدیم. اما من به عنوان مسلمان این رفتار را تقبیح می کنم، پس اگر به مقدسات خودم هم توهین شد نباید دست به جنایت ببرم و باید با استدلال و گفتگو به حل مشکل بپردازم.
اما از منظر یک مسیحی موضع من چیست؟ آیا اگر مسیحی بودم جهانیان را تشویق می کردم که عیسی را دیوانه بدانند(که حرف های منسوب به او چندان زیبا و عقلانی نیست). هرگز دیگران را تشویق نمی کردم که هم کیشان من را به دلیل عیسوی بودن تمسخر کنند و رسالت جهانیان را مسیح ستیزی تعریف نمی کردم. پس ای مسیحیان رسالت خود را بر اساس قاعده زرین اسلام ستیزی ندانید.
این مساله در مورد ملحدین نیز برقرار است. برای به چالش کشیدن و برخورد با ملحدین نیز بهانه هایی ناپسندیده ای وجود دارد. پس ملحدین نیز نباید رسالت خود را توهین به مقدسات سایر ادیان تعریف کنند که البته این مساله در حد وسع و نظام معقول می باشد. چنانچه نمی توان جهانیان را از خوردن گوشت گاو منع کرد و مسلمان، مسیحی و ملحد باید به این مساله توجه کنند و به سمت رفتارهای مسالمت آمیز حرکت کنند.
