وحدت وجود و نظام جوهری-اعراضی

“نیستی صرف” هست و “هستی صرف” نیست و از جمع میان این دو “شدن” حاصل می شود.
این آغاز عرفان است.
“نیستی صرف” یگانه جوهری است که هست و “هستی صرف” اعراض هستند که بدون جوهر نیستند.
بگذریم.